กฎหมายล้มละลาย - วิกิพีเดีย

ล้มละลาย  มาตรา ๘๑๑๘ ภายใต้บังคับมาตรา ๘๑๒ บุคคลธรรมดาซึ่งศาลพิพากษาให้ล้มละลายแล้วให้ปลดบุคคลนั้นจากล้มละลายทันทีที่พ้นกำหนดระยะเวลาสามปีนับแต่วันที่ศาลได้พิพากษาให้ล้มละลาย เว้นแต่ เคยถูกศาลพิพากษาให้ล้มละลาย และปลดจากการล้มละลายแล้ว ก็ยังถูกฟ้องต่อศาลปกครองให้ ชาระหนี้ได้อีก ตาม พระราชบัญญัติล้มละลาย พ ศ 2483 มาตรา 27 เมื่อศาลสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้เด็ดขาด

ประกาศเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ เรื่อง ปลดลูกหนี้จากการเป็นบุคคลล้มละลาย  กล่าวโดยสรุปแล้ว บุคคลธรรมดาที่เป็นบุคคลล้มละลายที่ไม่ได้เป็นบุคคลล้มละลายทุจริตและไม่ได้กระทำการใดอันเป็นความผิดหรือหลีกเลี่ยงกระบวนการตามกฎหมายล้มละลาย ก็จะได้รับโอกาสฟื้นตัว

ล้มละลาย หรือ เคย เป็น บุคคล ล้มละลาย ทุจริต 3 ) เป็น เจ้าของ หรือ ผู้ ถือ หุ้น ใน กิจการ หนังสือพิมพ์ หรือ สื่อมวลชน ใด ๆ 4 ) เป็น บุคคล ผู้ มี ลักษณะ ต้อง ล้มละลาย หรือ ได้ ยื่น คํา ขอรับ ชําระ หนี้ ใน คดี ที่ ลูกหนี้ ถูก เจ้าหนี้ ราย อื่น ฟ้อง ใน คดี ล้มละลาย และ ศาล ได้ มี คํา สั่ง รับ คําฟ้อง หรือ รับคํา